Drama Basa Jawa

Kethoprak Perlu Dingrembakake Generasi Mudha

                Ing sawijining dina, ana 3 bocah kang pengen ngelestarekake ketoprak, nanging dheweke bingung kudu ngelakoni apa.

DANI: “kenek apa jaman saiki ketoprak mulai punah?”

NISRYNA: “saiki bocah-bocah enom wus kapangaruh marang budaya barat, sahingga ketoprak saiki wus kalah karo cerita gawenane wong luar.”

SHOFIA: “bocah enome uga duweni gengsi kang gedhe yen arep nglestarekake ketoprak”

DANI: “bener banget kuwi”

NISRYNA: “terus awake kudu nglakoni apa?”

SHOFIA: “saiki ngene, awake kudu nemui ki Joko kanggo njaluk solusi”

(ing omahe ki Joko)

Kabeh: (nothok lawang, salam)

RIFKI: (njawab salam) “madosi sinten nggih?”

SHOFIA: “awake pengen nemui ki Joko”

RIFKI: “oalah, sekedap nggih, kula timbalaken. Panjenengan rantos ten ngriki”

Nisryna:,  Dani, lan Shofi ngenteni ki Joko karo diskusi masalah iku maeng. Banjur ki Joko metu.

KI JOKO: “oh bocah-bocah, ana keperluan apa iki?”

SHOFIA: “kita kajenge diskusi masalah ketoprak ingkang mulai punah ing generasi kulo”

KI JOKO: “oalah, ayo ayo, mulai tekan endi?”

NISRYNA: “Ngeten ki, sakniki ketoprak mulai punah ing generasi Kulo. Amargi pengaruh saking budaya asing.”

KI JOKO: “lah terus awakmu arep lapo?”

DANI: “kita kajenge ngenalaken ketoprak marang generasi kita nggunakaken cara mbangun sanggar ketoprak.”

KI JOKO: “iyo, iku ide apik. Lek ngunu ketoprak iso dikenal maneh ambek generasi enom. Terus pelatihe piye? Wus entuk tha?”

SHOFIA: “dereng ki, kita sakniki taksih madosi pelatih”

RIFKI: “oh nggih pak, siyen panjenengan lak ngucal ten sanggar tho. Nopo mboten langkung sae bapak mawon ingkang dados pelatih”

KI JOKO: “tapi aku wus suwe ora main ketoprak meneh, dadine aku ora yakin aku iso ngulang ing sanggar”

RIFKI: “mboten nopo-nopo pak, senajan bapak sampun dangu mboten main ketoprak, nanging panjenengan kan sampun nggadah katah pengalaman ing ketoprak”

DANI: “nggih ki, leres. Kita butuh sanget marang bantuan panjenengan sakniki, amargi sanggar kita niki nembe dibangun”

KI JOKO: “ yawis, yawis. Ngko tak pikire maneh, sesok tak kandani”

NISRYNA: “matur suwun waktunipun ki, kulo rantos jawaban panjenengan sesok”